Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Echinochloa crus-galli & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Pèd-de-gau

Echinochloa crus-galli

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Panisso, Sarrais-panissié, Pèd-de-jau, Pèd-de-poul, Pèd-de-poulo.

Noms en français : Panic pied-de-coq, Panic des marais.

Descripcioun :
Lou pèd-de-gau es uno planto tras que coumuno dins li champ, proche de ribiero, escoumbre e camin. Ei fourma de mant'uno espigo que podon èstre siegue barbudo, siegue sènso arèsto, ço que ié douno pas lou meme èr, mai èi bèn la meme planto. A ges de lengueto.

Usanço :
Aquesto planto èi redoutado pèr li païsan, majamen aquéli que fan de ris, qu'infecis li culturo e ié pren forço azote.

Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Echinochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre

Liò : Ribiero - Palun - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Echinochloa crus-galli (L.) P.Beauv., 1812

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Echinochloa crus-galli & Taraxacum officinale

CCC
CCC
C
C
CCC
C
C
R

Coumpara Pèd-de-gau emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò